12 Februari 2017

Het is alweer een tijd geleden dat ik heb geschreven en er is veel in de tussen tijd gebeurt en dat ga ik allemaal even uitleggen:

Ik ben op dit moment al best lang clean ( vind ik ), ik ben namelijk clean sinds 23 september 2016. Ik ben best wel trots op mezelf, ondanks het de laatste tijd best wel slecht met me gaat ben ik gewoon nog steeds clean. 14 November was een moeilijk dag, op deze dag was mijn oma precies een half jaar geleden overleden en had hier veel moeite mee. Op 31 december voelde ik heel erg klote, omdat mijn opa op die dag 8 jaar overleden was, maar door de goede afleiding die ik die hele dag had ( ik moest vanaf 10 uur 's ochtends tot 6 uur 's avonds werken en daarna was ik vanaf 8 uur 's avonds tot 3 uur 's nachts buiten met vrienden ) heb ik mezelf niet gesneden. Ik wou mezelf eigenlijk ook niet snijden omdat ik 2 Januari op vakantie ging naar het buitenland en dan zagen me ouders het als ik in bikini liep. 2 Januari tot 9 Januari ging ik dus op vakantie naar Spanje toe en het was echt een hele leuke en warme vakantie. Toen ik 2 Januari mijn bikini aan ging doen zag ik de littekens van het snijden op mijn benen staan en had verwacht dat mijn ouders dit zouden zien, gelukkig hebben ze het de hele vakantie niet gezien. Toen de 2de week dat ik weer naar school moest had ik zoveel stress, omdat we tentamenweek hadden. Alle toetsen gingen zo slecht, ik had voor bijna alle toetsen een onvoldoende gehaald.

Ook heb ik in de tussentijd een stukje van mijn afscheidsbrief geschreven, sommige vriendinnen weten hiervan en hun schrikken er natuurlijk wel van. 1 vriendin wilt zelfs dat ik naar een docent ga om mijn problemen aan haar te vertellen. Ja het zou beter zijn als ik mijn hart ook in een keer in het echt lucht maar ik durf het gewoon niet, ik ben zo bang dat ik dicht sla en dat het alleen maar erger word. Doordat ik mij de laatste tijd zo kut voel ben ik ook weer begonnen met roken, ook dit is natuurlijk een slechte keuze. Ook is er een tijdje geleden een keer iets gebeurt wat ik nog steeds niet echt kan plaatsen, 1 vriendin van mij weet dit ook, ik heb pas namelijk een keer mijn oma gezien toen ik in mijn slaapkamer stond. Ik schrok echt heel erg en begon te huilen, ik wou naar haar toelopen en een knuffel en kus geven maar toen was ze ineens weg. Het liefste wou ik met haar praten maar ik snap natuurlijk zelf ook wel dat dat niet gaat. Ik vind het best wel een eng en raar idee dat ik mijn oma heb gezien, maar zou het best nog wel eens willen. Op dit moment zit ik veel na te denken over hulp zoeken, ik kan dit niet meer langer aan maar ene kant wil ik het gewoon zelf oplossen, maar dat zeg ik nou al 2 jaar en het lukt me nog steeds niet. Ik ben er juist alleen maar meer op achteruit gegaan. 

Dit was een beetje een korte samenvatting over hoe het de laatste tijd is gegaan, ik heb in de tussentijd er niet meer aan gedacht om te gaan schrijven omdat ik me soms gewoon zo kut voelde dat ik geen behoefte had om te gaan schrijven.